Bestuursleden SHS Zoetermeer

Diane Vlet (voorzitter)
Muriel Kasmin (Secretaris)
Dave Fresen (Penningmeester)
Christine de Vries- Rink (Algemeen Bestuurslid)
Adviseur: Julienne Gena

Herdenken en viering van de afschaffing slavernij Suriname en Caribisch Nederland en vooral aandacht vestigen op de vergeten hoofdstuk “De rode slavernij”

De Stichting wil graag een stimulans kunnen zijn naar zichtbaarheid, betrokkenheid, en netwerkvergroting van de Afro-Surinamers, Inheemse Internationaal, en het Caribische Nederland. De geschiedenis betreft het slavernijverleden met betrekking tot bewustwording. Tevens zal het "culturele" erfgoed" van de geschiedenis op papier veilig gesteld worden en waardoor een breed publiek kennis van deze gezamenlijke geschiedenis kunnen nemen.

Gerelateerd aan de thematiek van de stichting is er gekozen voor de opzet van een tweesporenbeleid:

1. Herdenken en vieren van de afschaffing van de slavernij, een gezamenlijke geschiedenis.
2. Aandacht vestigen aan het vergeten hoofdstuk “De rode slavernij”

Herdenken en vieren van de afschaffing van de slavernij, een gezamenlijke geschiedenis.

- Uitschrijven van de gezamenlijke geschiedenis met foto's en beeldmateriaal, de activiteiten met foto's en plannen voor de toekomst.
- Plan van aanpak moderne slavernij / nieuwsbrieven.
- Mensenrechteneducatie

Aandacht vestigen aan het vergeten hoofdstuk “De rode slavernij”

- Mensenrechten van vrouwen en meisjes,
- Internationale mensenrechten van Inheemsen,
- Vraagstukken van Inheemsen in Nederland en Suriname
- Inheemse Grondenrechten
- Zichtbaarheid van Inheemsen
- empowerment van vrouwen en mensenrechten (monitoring,
- lobbyen en onderzoek) van Inheemsen in Zuid Amerika.
- Het mede organiseren van de Dag der Inheemsen,
- educatieve en innovatieve projecten.
- Internationale Handel en – Samenwerking MKB
- Strategische Economische Allianties (OCACP) Europa vrouwen, minvermogenden,

3. Optimaliseren (rand) voorwaarden.

(Rand)voorwaarden

Om dit te realiseren delen wij graag kennis en informatie over de slavernij van toen en nu, omdat dit een noodzakelijke brugfunctie is die wij kunnen en willen vervullen.
De 'Stichting Herdenking Slavernijverleden Suriname en de Nederlandse Antillen' is op 10 januari 2013 opgericht in Zoetermeer (KvK:56932472)
De stichting is in Zoetermeer opgericht omdat:

- Veel nazaten van de door Nederland tot slaaf gemaakte uit deze landen in Nederland wonen;
- In Zoetermeer is 20 % van de bevolking gerelateerd aan de Antillen en Suriname;
- Wij willen ons niet alleen richten op Zoetermeer, maar ook landelijk en Internationaal.
- De oprichters vinden het belangrijk om ook in Zoetermeer de slachtoffers tijdens die periode te herdenken en de bevrijding te vieren. Net zoals op 4 mei de slachtoffers van de oorlog worden herdacht en op 5 mei het einde van deze oorlog wordt gevierd; Zo gedenken en vieren wij de afschaffing van de slavernij op 1 juli keti koti
- Zij is van mening dat het Nederlandse slavernijverleden meer bekendheid moet hebben.

De stichting richt zich daarbij op de volgende hoofdactiviteiten:

- Informatie aan de Zoetermeerse bevolking over de geschiedenis;
- Kennismaking met de Surinaamse en het Caribische Nederlandse cultuur;
- Aandacht voor de moderne vormen van slavernij, die helaas nog steeds plaatsvindt.
- Aandacht voor het vergeten hoofdstuk, de rode slavernij.
- Genocide aan de Inheemsen vanaf Columbus voet aan wal zette in 1492
- De geschiedenis moet vanuit het Inheems perspectief verteld worden en niet vanuit de kolonisator. Er is heel veel over de afro Surinamers gedocumenteerd, helaas heel weinig over de rode beschaving. Het is van belang om dit vergeten hoofdstuk mee te nemen in onze geschiedenis boeken.
- Zichtbaarheid van Inheemsen

Achtergrondinformatie:

Pauselijke bulls opgesteld door de RK kerk: Als zodanig werden zij aangemerkt als minderwaardige mensen. Inheemsen waren heidenen en in die betekenis het landeigendom onwaardig.
In 1455 en in 1493 werden pauselijke bullen opgesteld die de zogeheten Europese ontdekkingsreizigers de bevoegdheden gaven om de door heidenen bewoonde landen al hun bezittingen af te nemen en deze heidenen tot slaaf te maken. Deze legitimering middels pauselijke bullen van misdaden tegen de inheemse Surinamers betreft een misdaad tegen de menselijkheid. Dit volgt uit verschillende internationale en Europese verdragen waaronder het VN verdrag en uit artikel 7 van het Statuut van het Internationaal Strafhof.
Dat inheemsen zijn uitgeroeid is in het algemeen bekend. Maar dat naar schatting in de periode van de uitroeiing van deze volkeren vijftig tot 60 miljoen mensen het leven lieten is bij velen onbekend. In Suriname zijn de schattingen vijftigduizend.

Rode slaven

Over de rode slaven wordt niet of nauwelijks gesproken, terwijl de inheemsen de eersten waren die in verzet kwamen tegen de kolonisator. Dat leidde in 1686 op 10 januari tot een vredesverdrag met gouverneur Cornelis van Aerssen van Sommelsdijck. Daarbij werd afgesproken dat er op de plantages geen gebruik meer zou worden gemaakt van inheemsen. Dat is door onze voorouders afgedwongen.” Dat weerhield de kolonisator niet om de Inheemsen alsnog als slaaf te gebruiken.

De eerste bewoners van Suriname moet erkend worden!

Inheemse Volken hebben geleden onder de kolonisatie en het daarbij gevoerde schrikbewind van de kolonisator. Het gevolg is dat de leefomstandigheden van de nazaten van de Inheemse Volkeren ronduit slecht te noemen zijn. Geen schoon drinkwater en elektriciteit in de dorpen en letterlijk hongersnoden door klimaatveranderingen. De huidige Nederlandse regering is de vertegenwoordiger van de kolonisator, hoewel ook de regering van Suriname een verantwoordelijkheid heeft ten aanzien van het leefomstandigheden van de Inheemsen Volkeren. De Inheemsen Volken van Suriname eisen dat de Nederlandse staat haar verantwoordelijkheid neemt ten aanzien van deze geschiedenis en een bijdrage levert aan het verbeteren van de leefomstandigheden, zonder daarbij voorbij te gaan aan het zelfbeschikkingsrecht van de eerste inwoners van Suriname. Als eerste is er de erkenning vanuit Nederland voor de gebeurtenissen die plaats hebben gevonden een must.

Ook is het van belang om dit niet meer te laten gebeuren en onze kinderen bewust te maken dat moderne slavernij nog steeds gaande is.